دیوانه است او.
بله دیوانه است او.
مثلِ خواب های بچگی -که من هنوز میبینمشان-
دیوانه است او که هنوز اینجا مانده
دیوانه است که ماشینش را یک گوشه پارک کرده
و حالا نشسته اینجا چایی اش را فوت میکند
و چایی اش هرگز سرد نمیشود.
دیوانه است او.
مثلِ دختر بچه یِ سه ساله ای که به غم انگیزترین صحنه یِ فیلم میخندید
دیوانه است او
که می داند اَوت دِر چه خبر است و راهش را به سمتِ بیرون کج میکند.
دیوانه است او که با شنیدن جُک هایِ خنده دارِ قدیمی، بغض ده ساله اش میشکند
و بعد از آن ظرف هایِ عتیقه یِ روی طاقچه.
"دیوانه است او
که گفته بود میماند
اما ماند
و گفته بود میخندد
اما خندید"
و خندید
و خندید
تا اشکش در آمد.
دیوانه است او
مثلِ خواب هایِ بچگی
مثلِ کابوس هایِ بچگی
مثلِ هزار و سیصد و هفتاد و هشت بار مُردنِ بچگی.