مسئله این است
که الفبای اقبالِ عده ای را
با تتابُعِ اضافات
یا چیزی شبیه خطِ شکسته نوشته اند.
یک واژه ی کم رنگ برای امید و
هزار واژه ی مزخرف
که اندوهِ آدمی!